De niet zo slimme weggebruiker

Enkele jaren geleden heeft een Duits echtpaar zich tot mij gewend. Aanleiding daarvoor was dat zij, tijdens een vakantie in Nederland, door een Nederlander waren aangereden. Gelukkig was er geen letselschade. De materiële schade (uitdeuken van de auto en deels opnieuw spuiten) was echter niet gering.

Direct na het ongeluk was de veroorzaker daarvan al niet eerlijk. Op het schadeformulier gaf hij cliënten de schuld van het verkeersongeval, terwijl hij het zelf had veroorzaakt. De opgetrommelde politie had niet de autoriteit om direct één partij gelijk te geven.

Toen cliënten de schade aanmelden bij de verzekeringsmaatschappij weigerde deze, onder verwijzing naar het door haar verzekerde ingevulde schadeformulier, om tot uitkering over te gaan. De verzekeraar nam, in navolging van haar verzekerde, het standpunt in dat het verkeersongeval aan cliënten te wijten was en dat zij dus geen recht hadden op vergoeding van hun schade. Een procedure was onvermijdelijk.

Procederen is, zo geef ik direct toe, kostbaar. Verzekeraars hebben daarvoor echter potjes, zodat je hen niet direct afschrikt met een procedure. Uit tactische overwegingen hebben wij om die reden de wederpartij persoonlijk opgeroepen om bij de rechter te verschijnen.

Omdat de wederpartij waarschijnlijk heel goed begreep dat zijn leugen bij de rechter boven tafel zou komen, is hij niet in de procedure verschenen. We hadden dan ook snel een verstekvonnis waarmee we ons op de wederpartij konden verhalen.

Dat je met een vonnis je einddoel nog niet (altijd) hebt gehaald, werd in dat geval weer snel bewaarheid. De wederpartij weigerde tot betaling conform het vonnis over te gaan. Omdat de wederpartij geen waardevolle bezittingen had en ook niet over “witte” inkomsten beschikte, was verhaal niet eenvoudig. Middels nader onderzoek kon worden achterhaald dat de wederpartij voor het bedrijf van zijn vader werkte. Hoewel hij daar “formeel” geen salaris voor ontving, erkende de vader tussen de regels door dat hij zijn zoon wel betaalde.

Met wat moeite en inspanningen is de vader zover gekregen om de vordering van zijn zoon te voldoen. Hoewel het voor cliënten meerdere jaren heeft geduurd voordat zij hun vordering met rente geïnd zagen worden, is de veroorzaker van het verkeersongeval daar niet onderuit gekomen.

Als hij vanaf het begin eerlijk spel had gespeeld, was de vordering niet alleen lager gebleven (omdat de juridische kosten en rente niet waren opgelopen), maar had hij de kwestie ook via zijn verzekeraar kunnen laten lopen. Waar cliënten nog de genoegdoening hebben dat ze uiteindelijk het gehele bedrag ontvangen hebben, is de veroorzaker alleen maar verder van huis af geraakt.