Ex-werknemer vist achter het net

Onze cliënte wordt door een ex-werknemer valselijk beschuldigt van wanbeleid en wegpesterij. Hij vraagt zelf om ontbinding van zijn arbeidsovereenkomst en verzoekt de Rechter om een hele hoge ontbindingsvergoeding toe te kennen vanwege die wegpesterij. In de dagvaarding beschrijft hij omstandig wat de werkgever allemaal zou hebben gedaan om hem het leven zo zuur te maken dat hij niet anders kon dan ontslag te nemen. Vanwege de verstoorde arbeidsverhouding moet de werkgever, die deze procedure zelf voert, hem een ontbindingsvergoeding betalen.

Lange tijd blijft het stil, tot de werknemer ineens zich weer tot zijn oud-werkgever wendt en aanspraak maakt op een bonus. Deze bonus was prestatie-afhankelijk en de werkgever zou het de werknemer onmogelijk hebben gemaakt te presteren. Als straf daarvoor zou de werkgever alsnog de bonus moeten uitbetalen.

Ik heb namens de werkgever verweer gevoerd tegen deze vordering en aangegeven dat de vermeende pesterijen al meegenomen zijn in de ontbindingsvergoeding (een vorm van schadevergoeding). De werknemer kan dan niet nog dubbel op aanspraak maken op schadevergoeding, bestaande uit een gemiste bonus vanwege die vermeende pesterijen. Dit wordt in de rechtspraak ook wel de Baijingsleer genoemd. De Rechter had niet veel tijd nodig om ons verweer te honoreren en de vordering van de werknemer af te wijzen.