Alcoholverslaving

Regelmatig worden ons vragen gesteld die ook voor anderen interessant zouden kunnen zijn, Via onze website willen we die vragen, end uiteraard het antwoord erop, graag met u delen.

Vraagstelling

"Eén van mijn medewerkers, die meer dan 10 jaar bij mij in dienst is, is aan de alcohol verslaafd. Sinds hij enkele jaren geleden gescheiden is, verwaarloost hij zichzelf. Hij heeft meerdere keren onaangekondigd zijn werk verzuimd, komt vaak te laat, ziet er onverzorgd uit, is opstandig geworden en stinkt bijna altijd, ook in het bijzijn van klanten, naar alcohol.

Ik heb hem onlangs een laatste waarschuwing gegeven. Nu verzuimt hij opnieuw zonder geldige reden. Zijn vader heeft hem bij mij ziek afgemeld, maar bij een beetje doorvragen blijkt alcoholmisbruik de ware reden. Kan ik hem probleemloos ontslaan?"

Voorzichtigheid

Op deze vraag is niet zonder meer een eenduidig antwoord te geven. Je moet er als werkgever voorzichtig mee omgaan.

Allereerst zal de rechter willen vaststellen of het geen incident is. Werknemers feesten wel eens te lang door terwijl ze de volgende dag moeten werken, of drinken eens een glaasje tijdens het werk. Maar dat is op zichzelf staand normaal gesproken onvoldoende voor ontslag, zo blijkt uit de rechtspraak.

Ook is het moeilijk gevolgen aan alcoholmisbruik te verbinden als dat buiten werk afspeelt, bijvoorbeeld als uw medewerker buiten werktijd dronken rondrijdt, ook al doet hij dat in een door u ter beschikking gestelde bedrijfsauto.

Structureel

Uit de vaste rechtspraak volgt dat er sprake moet zijn van structureel alcoholmisbruik dat goed functioneren van de werknemer in de weg staat.

Mislukte pogingen

Een beëindiging van het dienstverband wordt vaak pas geaccepteerd door rechters als kan worden vastgesteld dat goedbedoelde pogingen om de aan alcohol verslaafde werknemer te laten behandelen, zijn mislukt. Hieruit blijkt dus dat het van werkgevers wordt verwacht dat zij werknemers die kampen met alcohol problemen te helpen.

Hoewel er nog steeds een fikse discussie bestaat over de vraag of een alcoholverslaving een ziekte is, gaan de meeste rechter daar wel op die manier mee om. Met name als de aan alcohol verslaafde medewerker een zogenoemde antabus- of refusalkuur ondergaat.

Het nemen van maatregelen zoals stopzetting van de salarisbetaling en ontslag is dus pas te adviseren op het moment dat de verslaafde medewerker weigert zich hiervoor onder behandeling te stellen.

Antwoord op de vraag

Bij beantwoording van de vraag oordeelde ik dat geen sprake lijkt te zijn van een medewerker met incidenteel alcoholgebruik. Niet alleen is de werknemer met regelmaat betrapt op een alcohollucht, het beïnvloedt bovendien zijn functioneren. Een laatste waarschuwing is al gegeven maar heeft niet tot verbetering geleid.

Het advies is om de werknemer, in een allerlaatste poging, te bewegen alsnog een behandeling te ondergaan om van zijn verslaving af te komen. Lukt dit niet, dan kan de rechter zien dat de werkgever er alles aan gedaan heeft om de werknemer te helpen.

De volgende stap zou zijn stopzetting van de salarisbetaling tot de werknemer weer zijn werk op normale wijze uitvoert. Helpt dit ook niet, dan kan de werkgever de kantonrechter vragen de arbeidsovereenkomst te ontbinden zonder toekenning van een transitievergoeding vanwege verwijtbaarheid aan de zijde van de werknemer. Een ontslag op staande voet is niet te adviseren. Dit is riskant. Bovendien is het belang daarvan zeer beperkt nu de salarisbetaling al is gestopt.

Tot slot

Voor meer informatie, bijvoorbeeld over andere vormen van verslavingen en/of ontslag op staande voet, kunt u contact opnemen met mr. Suzanne van Dijsseldonk van SMART Advocaten.