Geheimhoudingsbeding
In vrijwel alle arbeidsovereenkomsten die ik tegenkom, is er een geheimhoudingsbeding opgenomen. Werknemer mag niet zomaar informatie van zijn werkgever delen met derden. Toch praten vrijwel alle werknemers met vrienden en familie over hun werk, hun collega’s en hun werkgever. Waar ligt de grens, wanneer overtreed je een geheimhoudingsbeding en wat kunnen de consequenties daarvan zijn?
De grenzen
De grenzen van het geheimhoudingsbeding worden vaak afgebakend in de rechtspraak. Onlangs ging het bij de rechter over de vraag of een werknemer een geheimhoudingsbeding heeft overtreden door stukken van de werkgever te versturen naar een privé e-mailadres.
Wat was hier nu aan de hand?
Werkneemster wilde graag bij een ander bedrijf in dienst treden, heeft de arbeidsovereenkomst opgezegd en aangekondigd dat zij enkele maanden later bij een concurrent in dienst zou treden. Vervolgens heeft de werkneemster aan de kantonrechter verzocht om de in de arbeidsovereenkomst opgenomen concurrentiebeding en relatiebeding te vernietigen zodat zij bij die concurrent in dienst kon treden. De werkgever was het er niet mee eens en voerde daartegen verweer.
Schending geheimhoudingsbeding: boete
Daarbij gaf de werkgever ook aan dat werkneemster een geheimhoudingsbeding had geschonden. De werkgever ontdekte namelijk dat werkneemster diverse prijslijsten, een bouwtekening, een orderbevestiging, elektronische prijzencalculator en een offerte naar haar privé e-mail had gezonden. De kantonrechter was het met de werkgever eens en werkneemster moest een fikse boete betalen. Maar zij ging in hoger beroep.
Wat is de tekst van het beding?
Het Gerechtshof kijkt kritischer naar de inhoud van het geheimhoudingbeding. Daarin staat vermeld dat werkneemster zich verplicht heeft tot geheimhouding jegens derden van al hetgeen er bij de uitoefening van haar functie ter kennis komt in verband met de zaken en belangen van haar werkgever.
Niet naar derden maar naar zichzelf
Werkneemster gaf daarop aan dat zij dit beding niet heeft overtreden omdat zij de stukken niet naar derden heeft gestuurd, maar alleen naar zichzelf. Daar ging het Gerechtshof in mee. In het beding stond immers vermeld dat de werkneemster verplicht is tot geheimhouding jegens derden en haar eigen privé e-mailadres kwalificeert niet als een derde. De werkgever kon bovendien niet bewijzen dat de werkneemster de stukken naar derden had verstuurd.
Ben kritisch
Hoewel gevoelsmatig misschien snel tot de conclusie gekomen wordt dat het geheimhoudingsbeding is overtreden, blijkt bij kritische bestudering van de tekst van het geheimhoudingsbeding anders. Het is de werkgever die dit beding heeft opgesteld. Had deze iets anders bedoeld, dan had zij een andere tekst moeten opnemen. Het is daarom aan werkgevers aan te raden om niet lukraak geheimhoudingsbedingen uit standaard stukken over te nemen, maar hier kritisch naar te kijken en zich goed te laten informeren. Wilt u hierover informatie dan kunt altijd contact opnemen met mr. Suzanne van Dijsseldonk van SMART Advocaten.