De Europese rechter en het arbeidsrecht
Niet alleen vanuit het Nederlandse recht, ook vanuit Europese wetgeving ontstaat er steeds meer rechtspraak over de wijze waarop wij ons arbeidsrecht moeten toepassen. In dit artikel zal ik ingaan op een aantal opvallende uitspraken vanuit Europa.
Leeftijdsdiscriminatie?
De Italiaanse wet biedt de mogelijkheid om jongeren die een bepaalde leeftijd bereiken te ontslaan. Van die wetgeving had Abercrombie & Fitch gebruikt gemaakt. Een medewerker van een van haar kledingwinkels werd ontslagen omdat die de leeftijd van 25 jaar had bereikt. Deze werknemer vroeg aan de Europese rechter om te bepalen dat dit leeftijdsdiscriminatie is.
Ja discriminatie…
Het EU-Hof stelt in beginsel dat er inderdaad sprake is van discriminatie op basis van leeftijd. Echter, dit kan wel onder omstandigheden worden gerechtvaardigd.
…maar het mag toch
De Italiaanse regering verdedigt haar beleid door aan te geven dat deze regels gericht zijn op het flexibeler maken van de arbeidsmarkt en het verhogen van de arbeidsparticipatie. Jongeren kunnen hierdoor makkelijker instromen op de arbeidsmarkt en ervaring opdoen, waardoor zij later mogelijk in een gunstigere concurrentiepositie op de arbeidsmarkt terecht kunnen komen. Het EU-Hof gaat hierin mee. Lidstaten hebben namelijk een flinke vrijheid in het bepalen op welke manier zij kunnen zorgen voor zoveel mogelijk werkgelegenheid en arbeidsparticipatie.
Die regels moeten wel geschikt zijn om het na te streven doel te bereiken. De rechter vond dat dit hier het geval was, omdat werkgevers immers jongeren makkelijker aannemen als zij hen ook makkelijker kunnen ontslaan.
Welke rechter is bevoegd?
Ryan Air is gevestigd in Ierland. Haar werknemers hebben contracten op basis van het Ierse recht en de rechtbank in Ierland moet daarover oordelen Werknemers van Ryanair zijn echter tewerkgesteld door heel Europa, zoals stewardessen, piloten en grondpersoneel die werken op verschillende luchthavens. Voor hen is het niet fijn dat zij voor iedere geschil helemaal naar Ierland moeten om het aan de rechter voor te leggen. Veel werknemers zullen immers snel de keuze maken om dit niet te doen.
Rechter van werkland?
Zes werknemers zijn dan ook naar de Europese rechter gestapt. Zij vinden dat zij naar de rechter moeten kunnen stappen in het land waar zij werkzaam zijn. Zeker nu zij in Charleroi werken en daar ook vlakbij moeten wonen van hun werkgever. Het Europese Hof van Justitie bepaalde dat de thuisbasis een belangrijke aanwijzing is bij de vraag welke rechter een zaak moet behandelen. Dus niet per definitie het land waar de werkgever is gevestigd.
RyanAir
De werknemers zijn blij want zij mogen gewoon hun geschillen aan de Belgische rechter voorleggen. Ryan Air is nog niet overtuigd. Zij ziet in deze uitspraak slechts een aanwijzing dat de thuisbasis niet het enige criterium is en blijft haar internationale werknemers Ierse contracten aanbieden.
Recht op privacy
Ook als het om privacy gaat, worden er vanuit Europa veel regels opgelegd. In deze zaak stapt een Roemeen naar het Europese Hof voor de rechten van de mens omdat hij meende dat hij in zijn privacy was geschonden. Hij had via een zakelijke account privéberichten gestuurd tijdens werktijd. Zijn werkgever bleek dit te controleren zonder dat hij dit wist. De rechter vond dat de werkgever hem niet zomaar mocht controleren en had hem vooraf hierover op de hoogte moeten stellen.
Tot slot
Deze uitspraken laten zien dat er vanuit Europa ook heel veel goeds gebeurd voor werknemers. Zij controleren landen en werkgevers op Europese wetgeving en proberen daar waar nodig werknemers in bescherming te nemen.
Meent u dat uw (Europese) grondrechten zijn geschonden, neemt u dan contact op met mr. Suzanne van Dijsseldonk van SMART Advocaten te Eindhoven.