Licentieovereenkomst

Over licenties bestaan veel misverstanden. Vaak wordt gedacht dat het een soort eigendomsrecht is, dat is niet zo, hoewel er wel hooggeleerde auteurs zijn die hier sterk voor pleiten.

Over het algemeen wordt aangenomen, dat een licentie een toezegging is van de eigenaar van een intellectueel eigendomsrecht, dat de gebruiker van bijvoorbeeld software niet zal worden verweten een inbreuk te maken op het intellectuele eigendomsrecht.

Dat een licentie niet meer is dan een afspraak om niet lastig gevallen te worden kan vervelend zijn als de licentie is verstrekt door een bedrijf dat later failliet gaat. Een mogelijke nieuwe eigenaar van het intellectuele eigendomsrecht kan stellen dat deze niet gehouden is aan de overeenkomst om gebruik door een ander te gedogen. Dan is er een probleem, je wilt niet nog een keer betalen voor hetzelfde gebruiksrecht.

Vaak lost het zich op, doordat een nieuwe eigenaar zijn geloofwaardigheid als leverancier niet wil verliezen. Met aanspraken ten opzichte van bedrijven die in het verleden keurig hebben betaald voor het gebruik van software zal het zo’n vaart meestal niet kopen, maar bij producten in bijvoorbeeld auto’s; vrachtwagens of ICT-producten kan dit wel een praktisch probleem opleveren.

Als gebruik van een intellectueel eigendomsrecht erg cruciaal is, kan bijvoorbeeld een pandrecht worden bedongen op het specifieke intellectuele eigendomsrecht. Ook kan soms een mede-eigendomsrecht worden bedongen, dat op zeer veel wijzen wordt beperkt.

Als u werkt met licenties die voor u een grote economische waarde hebben, dan is het verstandig om niet alleen financiële afspraken te maken, maar ook de juridische wijze waarop uw rechten zeker worden gesteld bewust te kiezen.