DGA en de alimentatieverplichting

Het probleem

Als je alimentatie vordert van iemand die maandelijks vaste inkomsten uit loondienst heeft, dan is het snel duidelijk wat iemands inkomen is. Maar hoe gaat dat wanneer de ex-partner een directeur (Directeur Groot Aandeelhouder -DGA-) is? Waar moet dan naar gekeken worden? Naar zijn salaris of ook naar de winsten van de vennootschap? Hoe bereken je die? Kan daarvan misbruik gemaakt worden?

De Hoge Raad

Deze vraag werd voorgelegd aan de Hoge Raad op 19 mei 2015. De vrouw verzocht om vaststelling van kinderalimentatie ten laste van haar ex-partner en vroeg naast zijn salaris uit de vennootschap ook rekening te houden met de winstreserves. De vrouw wees erop dat de onderneming goede resultaten behaalde en dat haar ex-echtgenoot geen enkele reden had om de winst in het bedrijf te houden en niet als dividend aan hem uit te keren. Want zo blijft zijn inkomen onnodig laag.

Bedrijf komt in gevaar

De man was het hier niet mee eens. Hij gaf aan dat hij de winst bewust niet wilde uitkeren omdat dit in het belang van het bedrijf zou zijn. Daarom moest er bij de bepaling van de kinderalimentatie volgens hem geen rekening worden gehouden met deze winstreserves.

Zowel de rechtbank als het Hof gingen met het standpunt van de man mee en hebben de winstreserves niet bij het inkomen van de man opgeteld. Dat winstreserves aanwezig zijn, betekent volgens het Hof nog niet dat er dan ook ruimte is voor dividenduitkeringen. Dit is in beginsel ter beoordeling van de bestuurder van de vennootschap die daarbij wel rekening dient te houden met zijn wettelijke verplichtingen uit hoofde van het tweede boek van het Burgerlijk Wetboek en de belangen van de vennootschap, aldus het Hof.

Winstreserves wel of niet uitkeren?

De vrouw legt de zaak voor aan de Hoge Raad en geeft aan dat de man wel moet onderbouwen waarom van hem in redelijkheid niet kan worden verlangd dat hij de winstreserves aan zichzelf uitkeert. Dit heeft de man onvoldoende gedaan, volgens de vrouw.

Redelijkheid

De Hoge Raad was het hier mee eens Het gaat bij de bepaling van de alimentatie niet alleen om inkomsten die iemand daadwerkelijk heeft, maar die hij ook in alle redelijkheid kan verkrijgen. Als iemand bewust niet werkt om daarmee de alimentatieplicht te verlagen, dan zal de rechter die potentiële inkomsten ook onder omstandigheden mee kunnen tellen. Hetzelfde geld in het geval van de DGA. Als hij in alle redelijkheid extra inkomsten aan zichzelf kan toekennen vanuit het bedrijf, dan moet ook dit meegenomen worden in de draagkrachtberekening voor bepaling van de alimentatie.

Andere situaties

Dit principe geldt niet alleen voor DGA’s maar ook voor veel andere situaties. Bijvoorbeeld wanneer iemand ontslag neemt of een bedrijf failliet laat gaan om geen alimentatie te hoeven betalen. Of slechts enkele uren in de week werkt terwijl er geen goede reden is waarom die persoon niet meer kan werken om zo zijn kinderen beter te onderhouden. In die gevallen kijkt de rechter veelal ook naar wat redelijk is of wat iemands verdiencapaciteit kan zijn, in plaats van wat deze daadwerkelijk verdient. Wel zo redelijk, lijkt mij.

Wilt u hierover meer informatie, neemt u dan contact op met mr. Suzanne van Dijsseldonk van SMART Advocaten te Eindhoven.