Minder salaris of ontslag

Viva! Zorggroep haalt via een aanbe­steding een grote opdracht binnen. Hierop wordt echter zo weinig geld verdiend dat er moet worden bezui­nigd. De directie besluit dat op de loonkosten het meeste geld is te be­sparen. Daarom vraagt ze aan haar thuiszorgmedewerkers om 25 procent van hun salaris in te leveren.

De thuiszorgmedewerkers weigeren. Ver­volgens vraagt de directie voor 294 van hen ontslagvergunning aan bij UWV. Deze ontslagvergunningen worden tot verbijs­tering van de thuiszorgmedewerkers en hun vakbonden afgegeven. Enkele poli­tieke partijen stellen hierover vragen aan de Minister van Sociale Zaken.

De verbijstering van de vakbonden en sommige politieke partijen is gespeeld. Zij weten uiteraard dat werknemers in theo­rie naar het Nederlands arbeidsrecht nog steeds preventief zijn beschermd tegen ontslag. Dit betekent dat de werkgever in de meeste gevallen vooraf toestemming van UWV Werkbedrijf of de Kantonrechter moet krijgen om iemand te ontslaan. Maar ze horen ook te weten dat Kantonrechter en UWV tegenwoordig een aangevraagd ontslag nog maar zelden willen en kunnen weigeren. Dat komt doordat de wetgever in de afgelopen 15 jaar in toenemende mate de ontslagregels heeft versoepeld.

Het is de vraag of dit een goede ontwik­keling is. Werknemers worden er steeds vaker mee geconfronteerd dat in hun bedrijf uitsluitend de eigenaren en aan­deelhouders het voor het zeggen hebben. Werkgevers lijken vrij spel te hebben. Maar schijn bedriegt. Door de vergrijzing wordt de arbeidsmarkt steeds krapper. Alleen werkgevers die een aantrekkelijk werkklimaat bieden, zullen in zo’n ar­beidsmarkt kunnen overleven.