Misbruik of oplichting?

Op de Bossche markt kocht een muzikale zigeuner voor een grijpstuiver een historische viool van een oud vrouwtje. Was van haar net overleden man. Hij betaalde € 50,- voor een viool die € 75 à 150.000 waard was!

De kranten vertelt hij meteen te hebben gezien dat hij een buitenkansje kreeg. Hij had er zó een paar duizend euro voor willen betalen! Is dat mazzel voor hem en pech voor haar, zoals hij riep, of heeft hij de onwetendheid van een oud vrouwtje misbruikt? Kan zij hier nog iets aan doen?

De wetgever biedt een elegante uitweg. Kon de violist weten dat de weduwe de waarde van de viool niet kende en hem daarom zo goedkoop verkocht? Zo ja, dan was er sprake van dwaling. Omdat hij zijn mond hield kan de dame de overeenkomst vernietigen en de viool terugeisen op grond van art. 228 van boek 6 burgerlijk wetboek. De violist had de weduwe beter kunnen inlichten over de waarde van de viool. Had hij open kaart gespeeld, dan was het een faire deal geweest.

Heeft hij dan al zijn rechten verspeeld? Als mevrouw zich bij de rechter op dwaling beroept kan hij aanbieden alsnog een faire prijs te betalen. Goede kans dat hij de viool mag houden. De benadeling wordt immers opgeheven.

Let dus op dat je weet wat je verkoopt én wat je koopt. Stel vragen als iets voor een absurd lage prijs wordt aangeboden. Betreft het gestolen waar? Weet iemand wel wat hij verkoopt? Wees wantrouwend als iemand via internet een nieuwe auto aanbiedt voor een spotprijs.

De hoofdregel is, denk je rijk te worden van andermans domheid, let dan op of je niet beduveld wordt en ga na of de ander weet wat hij doet. Oplichten en opgelicht worden kan dicht naast elkaar liggen!