Daar gaat de CAO

Minister Kamp van Sociale Zaken wil dat werkgevers in een nieuwe crisis de CAO buiten werking kunnen stellen. Tijdens de bankencrisis was deeltijd-WW nog de oplossing. Bedrijven hadden niet genoeg werk maar hielden hun personeel in dienst.

Als tegenprestatie betaalde de overheid deeltijd-WW. Iedereen blij. Werknemers bleven in dienst, werkgevers behielden hun mensen voor betere tijden en hadden ruimte voor bijscholing, en de overheid hoefde geen volledige WW-uitkering te betalen. Dankzij de deeltijd-WW bleef de werkloosheid binnen de perken.

Ondanks het succes vindt de minister het opnieuw inzetten van deeltijd-WW nog niet aan de orde. Des te vreemder dat hij meent dat de cao’s wel buiten werking gesteld kunnen worden. Cao’s waarborgen dat werknemers in gelijke functies gelijk worden behandeld en dat de betaling fair is. Het voorkomt vormen van uitbuiting. Dat alleen is al reden om cao’s in ere te houden. Bovendien zou deze actie de vakbond buitenspel zetten, terwijl je juist in crisistijd je sociale partners hard nodig hebt.

Wat zouden de effecten zijn?

1. De werknemers voelen een crisis harder in de portemonnee als de cao niet meer geldt.
2. Het rijk zou minder WW hoeven uit te keren.
3. Er kan een verlaging van cao’s en arbeidsvoorwaarden worden geforceerd.
 
Als advocaat van werkgevers en werknemers en adviseurs van Ondernemingsraden zien we dat praktisch overleg over oplossingen en deeloplossingen kan bijdragen aan het herstel van een bedrijf in moeilijkheden. Samenwerken is de beste manier om een crisis te lijf te gaan, ook al is er soms niet aan te ontkomen dat er mensen moeten worden ontslagen. Een vogelvrije cao lijkt me niet het antwoord.